Sirogojno je naselje u Srbiji u opštini Čajetina u Zlatiborskom okrugu.

Područje Sirogojna, kom pripadaju i sela Drenova, Željine, Trnava i Čičkova, ima poprilično spomen-obeležja iz Drugog svjetskog rata.

Daćemo Vam par razloga da obiđete ovo divno etno selo i upoznate lepote Srbije.

Etno selo nudi apartmanski smeštaj u brvnarama, pored kojih se nalazi prodavnica suvenira, krčma, kao i sve ono što ostavlja nezaboravan utisak turistima koji odmor provode na Zlatiboru.

Ideja o stvaranju Etno sela u Sirogojnu začeta je razvojem jednog vida narodne radinosti. Domišljata kreatorka iz tih krajeva, Dobrila Smiljanić iskoristila je vekovnu tradiciju pletenja u Sirogojnu, kako bi žene iz tog sela okupila pre nekoliko decenija u zadrugu, koje su prema njenoj zamisli ručno plele. Počelo je sa džemperima, a kada su postali tražena roba i van granica zemlje, Dobrila Smiljanić je dizajnirala i druge odevne predmete od vune.

Selo prikazuje svu osobenost graditeljstva Zlatiborskog kraja. Zlatiborska kuća od drveta poznata pod nazvimo brvnara, najsavršeniji je oblik kuće srpskog stanovništva planinskih krajeva. Gradili su je samouki neimari prema potrebama i osećajima za sklad i lepotu. U tom kraju Srbije, vekovima je više generacija i familija živelo pod istim krovom u zadrugama, sa strogo utvrđenim pravilima ponašanja. Takav život je diktirao i raspored prostorija u kući. Sve su imale dva prostora, kuću sa ognjištem i sobom ispred koje može da bude trem. U okruženju svakog doma nalazile su se okućnice sa privrednim i pomoćnim zgradama, narodni neimari pokazivali su smisao za organizaciju životnog i privrednog prostora. Selo prikazuje svu osobenost graditeljstva Zlatiborskog kraja. Zlatiborska kuća od drveta poznata pod nazvimo brvnara, najsavršeniji je oblik kuće srpskog stanovništva planinskih krajeva. Gradili su je samouki neimari prema potrebama i osećajima za sklad i lepotu. U tom kraju Srbije, vekovima je više generacija i familija živelo pod istim krovom u zadrugama, sa strogo utvrđenim pravilima ponašanja. Takav život je diktirao i raspored prostorija u kući. Sve su imale dva prostora, kuću sa ognjištem i sobom ispred koje može da bude trem. U okruženju svakog doma nalazile su se okućnice sa privrednim i pomoćnim zgradama, narodni neimari pokazivali su smisao za organizaciju životnog i privrednog prostora.
Ako ste se ikada zapitali kakav je bio život u planinskom selu u 19. veku, postoji mesto koje savršeno evocira običaje i duh tadašnjeg srpskog seoskog života. Zarobljen u živopisnim pejzažima, nalazi se etno selo Sirogojno . Zbog 47 drvenih kuća, preseljenih iz okolnih sela Zlatibora, od kojih svaka poseduje autentični nameštaj, štalu, peć za hleb, kačaru sa kotlom za pečenje rakije , kao i gostionicu, drvenu crkvu i više od 2000 eksponata , ovo čudesno mesto proglašeno je 1980. godine. za muzej na otvorenom pod nazivom „Staro selo“ .

Čuvene su i sirogojnske pletilje, čiji džemperi od ovčije vune se prodaju i u Evropi i njima u čast otvoren Muzej pletilja, otvoren 2008. godine. Tokom sezone, ovde se organizuju likovni, književni, muzički i drugi susreti, izložbe, predavanja i letnje škole.
Izvor:sr.wikipedia.org

Etno selo Sirogojno