Sjenička pramenka predstavlja lokalnu rasu, koja je izvorno nastala na Pešterskoj visoravni u okolini Sjenice pa po tom lokalitetu i dobija naziv.

Po svojoj brojnosti i geografskoj rasprostranjenosti sjeničko-pešterska ovca je najzastupljeniji soj pramenke na područiju Srbije. Danas se u Srbiji retko može naći čista sjenička pramenka, obično su to jedinke ukrštene sa merino ovcama. Sjenička ovca je krupna, visina u grebenu ovnova je 65 cm, a ovaca 60 cm. Prosečna masa ovnova je oko 60 kg, a ovaca oko 45 kg. Muskulatura je srednje razvijena. Upotrebljava se za proizvodnju mesa, maleka i vune. U laktaciji daje 60-80 litara mleka.

Jaganjci su na jagnjenju teški oko 4 kg. Boja runa je skoro uvek bela, mada ima i mali procenat crnih ovaca. Glava je obrasla belim dlakama, sa karakterističnim tamno pigmentiranim poljima na vrhu gubice, oko očiju i na ušima. Kod tipičnih sjeničkih ovaca gubica je samo na vrhu pigmentirana, oko očiju imaju veće ili manje kolutove u obliku naočara, a uši su pigmentirane od polovine. Noge su bele ili sa tamnim pegama. Telo je obraslo srednje dugom vunom, levkastih pramenova, poluzatvorenog runa. Godišnje daje od 1,5 do 2 kg vune. 

Meso je glavni proizvod pa se jagnjad na tržište plasiraju pri uzrastu 3-4 mjeseca, sa masom od oko 30-35 kg. Randman mesa za jagnjad iznosi 55% dok za odrasla grla iznosi 45 %.

Izvor:cepib.org.rs

Sjenička pramenka ukras pašnjaka Srbije